rhAlbumin

عامل رشد اندوتلیال عروقی یکی از تنظیم کننده های کلیدی رگ زایی است. مهمترین نقش در بدن انسان توسط یک پروتئین از خانواده VEGF ، به نام VEGF-A. VEGF-A ، یک همودیمر گلیکوپروتئین ، 45kDa است و نقش کلیدی در شیمی درمانی و تمایز آنژیوبلاست ها ، در تکثیر اندوتلیوسیت ها (EC) ، در عروق زایی و در بازسازی عروق دارد. در نتیجه پیوند جایگزین یا شکاف پروتئولیتیک ، 4 ایزوفرم اصلی VEGF-a تشکیل شده است که شامل 121 ، 165 ، 189 یا 206 باقیمانده اسید آمینه است.

اینترلوکین 4 یک سیتوکین پلیوتروپیک است که پاسخ ایمنی سلولی و هومورال را تنظیم می کند و در فرآیندهای تکثیر ، تمایز و فعال سازی سلول های انواع مختلف دخیل است. Il-4 توسط لنفوسیت های t فعال ، سلول های ماست ، سلول های دندریتیک ، سلول های NKT ، بازوفیل ها و ایوزینوفیل ها بیان می شود. اپیتلیوم و سلول های تومور منابع IL-4 در بافت ها هستند.

اریتروپوئیتین (به انگلیسی: Erythropoietin, EPO) یک سیتوکین (گلیکوپروتئین) است که اریتروپوئیز را تحریک می کند.

عامل تحریک کننده کلونی گرانولوسیت-ماکروفاژ یک عامل رشد خونساز و مدولاتور پاسخ ایمنی است. Gm-CSF انسانی یک پروتئین مونومری از 127 اسید آمینه با دو محل گلیکوزیلاسیون است. تنوع گلیکوزیلاسیون منجر به تفاوت در وزن مولکولی در محدوده 14 kDa تا 35 kDa می شود. Gm-CSF غیر گلیکوزیلیزه و گلیکوزیلیزه شده فعالیت مشابهی را در آزمایشگاه نشان می دهد.

عامل مهار کننده لوسمی (LIF از زبان انگلیسی ، عامل مهار کننده لوسمی) ، همچنین به عنوان عامل تحریک کننده تمایز (عامل D) یا مهار کننده lpl مشتق از ملانوم (MLPLI) شناخته می شود. LIF در تنظیم خونریزی ، متابولیسم استخوان ، توسعه سیستم عصبی و التهاب دخیل است.

عامل رشد اپیدرم یک پلی پپتید است که تمایز و رشد سلول های اپیتلیال را تحریک می کند.

عامل رشد اندوتلیال عروقی یکی از تنظیم کننده های کلیدی رگ زایی است. مهمترین نقش در بدن انسان توسط یک پروتئین از خانواده VEGF ، به نام VEGF-A. VEGF-A ، یک همودیمر گلیکوپروتئین ، 45kDa است و نقش کلیدی در شیمی درمانی و تمایز آنژیوبلاست ها ، در تکثیر اندوتلیوسیت ها (EC) ، در عروق زایی و در بازسازی عروق دارد. در نتیجه پیوند جایگزین یا شکاف پروتئولیتیک ، 4 ایزوفرم اصلی VEGF-a تشکیل شده است که شامل 121 ، 165 ، 189 یا 206 باقیمانده اسید آمینه است.

اینترلوکین-6 سیتوکین است که در پاسخ به عفونت یا آسیب بافتی ترشح می شود و تولید پروتئین های مرحله حاد التهاب را تحریک می کند ، خون سازی و پاسخ ایمنی را تحریک می کند.

IL-7 یک عامل رشد خونی است که تمایز لنفوسیت های T را تحریک می کند و از هموستاز سلول های t ساده لوح و سلول های t حافظه پشتیبانی می کند. ممکن است il-7 انسانی در تنظیم رشد لنفوسیت های B پس از زایمان دخیل باشد. IL-7 نقش مهمی در رشد اندام های لنفوئید ثانویه ایفا می کند.

Nodgin یک پروتئین است که در توسعه بافت های مختلف از جمله استخوان ، عضلات و عصب دخیل است. این یک ضد پروتئین مورفوژنتیک استخوان (MBPs) است. نوگین در تعدادی از شرایط پاتولوژیک درگیر است.

اینترلوکین 3 یک سیتوکین است ، یک عامل خونی تحریک کننده کلونی چند قدرت که عمدتا توسط لنفوسیت های t فعال تولید می شود. عملکرد اصلی IL-3 شرکت در تمایز و تکثیر پیش سازهای سلول میلوئید است. IL-3 در پاتوژنز تعدادی از بیماری ها از جمله تومورهای خونی دخیل است. IL-3 یک عامل درمانی در درمان شرایط مرتبط با عملکرد خونساز ناکافی مغز استخوان است.

فاکتور رشد فیبروبلاست-2 نماینده خانواده فاکتور رشد فیبروبلاست است. این فعالیت میتوژنیک در برابر سلول های هدف دارد ، یک عامل نوروتروفیک است ، در تنظیم رگ زایی ، رشد فردی ، بازسازی بافت ، تولید مثل و پاتوژنز تعدادی از بیماری ها ، از جمله تومورهای بدخیم شرکت می کند.

اینترلوکین 2 یک سیتوکین با خواص پلیوتروپیک است و تنظیم چندین پاسخ عملکردی سلول های هدف را فراهم می کند. این باعث تکثیر سلول های T (به عنوان یک عامل رشد عمل می کند) و سنتز سیتوکین ها توسط سلول های t موثر می شود ، بنابراین پاسخ موثر را فراهم می کند. IL-2 همچنین یک عامل کلیدی برای توسعه ، گسترش و نگهداری سلول های t تنظیم کننده است که نقش مهمی در تضمین تعادل و تنظیم پاسخ ایمنی ، جلوگیری از بیماری های خود ایمنی دارد. اینترلوکین 2 همچنین قادر به فعال کردن تعدادی از سلول های دیگر (لنفوسیت های B ، سلول های NK ، نوتروفیل ها) است ، فرآیندهای فعال سازی و بیان ژن های گیرنده در آنها ، سنتز مولکول های موثر و مسیرهای فسفوریلیشن بسیاری از پروتئین های درون سلولی را تحریک می کند.

عامل رشد اندوتلیال عروقی یکی از تنظیم کننده های کلیدی رگ زایی است. مهمترین نقش در بدن انسان توسط یک پروتئین از خانواده VEGF ، به نام VEGF-A. VEGF-A ، یک همودیمر گلیکوپروتئین ، 45kDa است و نقش کلیدی در شیمی درمانی و تمایز آنژیوبلاست ها ، در تکثیر اندوتلیوسیت ها (EC) ، در عروق زایی و در بازسازی عروق دارد. در نتیجه پیوند جایگزین یا شکاف پروتئولیتیک ، 4 ایزوفرم اصلی VEGF-a تشکیل شده است که شامل 121 ، 165 ، 189 یا 206 باقیمانده اسید آمینه است.